لبخند

به صلح جاودانه لبخند می زنم
به دجال منتظر
به مردم فریفته لبخند میزنم
و ناباورانه می پذیرم زخم خنجری را که بی رحمانه در من فرو می رود
.
.
.
.
به یاد یه مثلن دوست شاعر

2 comments:

  1. عاليجناب هايپJuly 3, 2009 at 5:05 PM

    درسته كه داري مي ري فرنگ ، اما اين كه دليل نمي شه ديگه جواب تلفنت رو ندي ،‌هيچ عذري هم پذيرفته نيست
    هه هه

    ReplyDelete