اینا آدمای زندگی تو نیستن بفهم...ا
اینا آدمای زندگی تو هستن....ا
این سهم تو ه
اون سهم تو نیست...ا
می دانی؟مهم نیست که قبلش چی گذشته و بعدش چی می شه؟ا
مهم اینه که یهو میاد و تو هیچ کاری نمیتوانی بکنی جز اینکه بهش تن بدی و دچارش بشی...ا
و باورش برای خودت هم سخت است چه برسد به همه
و من این چایی خوردن ها, این حرف زدن ها از هر جایی و هر چیزی,این یاد گرفتن ها, این ندیدن آدمهایی که حرصم را در می آوردند روزی, را دوست دارم
می دانی؟ مثل اینست که یکهو جان بگیری...ا
و باید به هیچ چیز فکر نکنی
این چیزها اکتسابی نیست